هر کي دوست داشت بخونه

داستان بسيار غم انگيز زندگي اين نيست که انسانها فنا ميشونـــــد، بل اين است که از دوست داشتن باز ميمانند
سامرست موام
خيلي از آدما منتظرن که يه روز اسب سفيد عشق با سوارش از راه برسه!من فکر ميکنم براي عده کمي اين اتفاق ميافته.اما اغلب عمري رو تو انتظار ميمونن تا به آدمايي بداخلاق و بدبين تبديل ميشن و اونقدر از دوست داشتن ميترسن که شايد اگه زماني عشقم به سراغشون بياد نتونن اونو بشناسن!
به انتظار قايق عشق نشستن فايده اي نداره مگر اينکه قبلا خودمون اونو فرستاده باشيم.
شما تلاش خودتونو بکنين خدا را چه ديدي؟!
اونايي که سعي ميکنن کاري انجام بدن و شکست ميخورن از اونايي که هيچ کاري نميکنن و ادعاي موفقيت هم ميکنن خيلي بهترن.اصلا ما آگاهي رو بيشتر از راه شکست بدست مياريم.
البته من معتقدم جايي که عشق هست شکست وجود نداره.هر تجربه اي رو نميشه شکست محسوب کرد.شکست همون دست کشيدن از تلاشه که توي عشق وجود نداره.
تازه اگه توي تلاشتون و ابراز احساساتتون فکر کردين که يه جورايي اوضاع بر وفق مراد نيست باز نااميد نشين،حتي اگه هيچ کس ديگه اي هم وجود نداشت که اهميت مارو بدونه هميشه خودمون هستيم. اون خودي که با غرور پرچم وجودي ما رو بالاي سرمون نگه ميداره و ما رو از بقيه متمايز ميکنه.
اگه ارزش وجودي خودمون رو بشناسيم اونوقت عشقمون هم ارزش پيدا ميکنه و مسلما کسي جرات شکستن قلب راسخ ما رو به خودش نميده