به بهانه ي بيست و هشتم شهريور ماه

 

 

علی جان٬ آخر تابستان بود كه به دنيا آمدي. اول تابستان هم كه پرواز كردي. با تابستان چه قراري داشتي كه هيچكس ندانست. امروز همه ي ما، همه ي ما كه دوستت داريم ، با لباس هايي نه به رنگ سياه ، بلكه رنگارنگ ٬ و با دسته گل هايي نه به رنگ سفيد ، بلكه زرد و قرمز و سبز و آبي و بنفش مي آييم پيش تو.

آخر امروز تولدت است.

گرچه از كنار ما رفته اي ولي از قلبهايمان كه نه. هرگز نخواهی رفت. چه بخواهی چه نخواهي براي هميشه در دل ما زنده اي و به پهناي آسمان مي خندي. تو با ما و در مايی. و ما گرچه درد عظيم روز پروازت را براي هميشه به جان خواهيم خريد ، اما فراموش نخواهيم کرد که شادي عظيم روز آمدنت را براي هميشه جشن بگيريم.

 

                                                  

 

                                              <<< تولدت تا هميشه مبارک>>>