يك سوال بدون جواب

 

داشتم به چيزي فكر مي كردم. درد زايمان. بد چيزي ست. شنيده ام. ديده ام. خودم هم از ترس دردش بود كه براي بدنيا آمدن دخترك تيغ جراحي را به جان خريدم.

راستش ديدن يك نوزاد يكماهه در يك مجلس ختم مرا ياد درد زايمان انداخت! ياد اينكه مادرش چه دردي كشيده تا او را بدنيا آورده. ياد اينكه تمام زنان كره ي زمين اين درد را يا كشيده اند يا خواهند كشيد. بعد ياد خدا افتادم. چرا خدا كاري نكرده كه زايمان اين همه درد نداشته باشد؟! مگر خدا قادر مطلق نيست!؟ مگر به هر چيزی توانا نيست؟ پس چرا خواسته بندگان زن اين همه درد بكشند؟ اين كه درد زايمان گناه زن را پاك مي كند و جايش را در بهشت رزرو مي كند همه مگر ساخته ي ذهن خود بشر نيست؟

 

پس چرا خدا نخواسته بندگان زن اين همه درد نكشند؟ والله من فمينيست و ضد مرد نيستم. اتفاقا" به ماهيت زن و مرد رها از هرگونه خصوصيات اكتسابي هم احترام مي گذارم. اما اين سوال خيلي ناگهاني ذهنم را درگير كرد. واقعا" اين اجبار نشانه ي چيست؟ قهر خدا؟ لطف خدا؟ يا اصلا طبيعت و فيزيولوژيك؟ اگر هم اينطور است پس پس چرا مردان نبايد از اين تجربه هاي فيزيولوژيكي داشته باشند؟! چرا زنان؟ چرا زنان بايد درد بكشند؟ .. نكند پارتي بازي شده؟! نكند خدا مَرد است ...!؟