من لازم هست كه براي همون چند نفري كه اين وبلاگ رو مي خونن توضيحي در مورد پست قبل بدم. يك خواننده قديمي اين وبلاگ بعد از خوندن پست قبل با من تماس مي گيرن و ابراز تاسف مي كنن از اتفاقي كه دوست من درگيرش هست. بعد از من سوال مي كنن كه آيا مطلب من واقعي ست يا خيالي! و وقتي با تعجب من مواجه مي شن حرف رو عوض مي كنن و مي گن فكر مي كردن ممكنه من يك مطلب سورئال نوشته باشم! البته بايد بگم همين خواننده گرامي وقتي پست من در مورد فوت پدرم رو هم خونده بودن زنگ زدن و همين سوال رو پرسيدن! اين بار هم كه ديگه حوصله من از سوالهاي بي ربط ايشون سر رفته بود و به قدر كافي از درك كوتاهشون عصبي شده بودم گوشي رو قطع كردم و ايشون براي تسويه حساب شخصي اومدن و توي نظرخواهي اون كامنت جالب رو نوشتن!
اول اينكه من با دير به دير نوشتن وبلاگ بهترين دليل رو مي تونم ارائه بدم كه واقعا وقت وبلاگ نوشتن ندارم. ممكنه خيلي اتفاقات مهم در زندگيم بيافتن اما واقعا انقدر كارم زياد شده اين روزها كه فرصتي براي نوشتن همون ها هم نيست چه برسه به مطلب سورئال كه نياز به تمركز زيادي داره. دوم اينكه تا به حال به خاطر ندارم اينجا در تمام اين 6 سال مطلبي سورئال نوشته باشم يا از تخيلم استفاده كرده باشم. منكر اون نوع نوشتن نيستم اما هميشه مطالبم حس هاي واقعي برگرفته از لحظات واقعي بوده و هست. سوم اينكه من حق دارم به اندازه كافي از دست خواننده به ظاهر علاقمندي كه با هر مطلب بايد براش توضيح بدم چرا اون رو نوشتم خسته بشم خصوصا اين كه ايشون با ادعاي علاقه اي كه نسبت به نوشته هاي من مي كنن اونقدر درك نمي كنن كه فرق مطلب شوخي رو با جدي بدونن. و در واقع كسي كه هنگام مرگ پدرتون تماس مي گيره و مي پرسه آيا اين خبر واقعيه يا نه و فكر مي كنه مي توني اونقدر احمق باشي كه بخواي همچين شوخي زشتي بكني به اندازه كافي پتانسيل عصبي شدن رو در ذهن آدم ايجاد مي كنه. چهارم اين كه اين دوست من يك دوست قديمي است كه با اين كه هيچ لازم نمي دونم توضيحي بدم بايد بگم سالهاست با بيماري سرطان دست و پنجه نرم مي كنه و قبلا هم يادم مي آد كه در موردش مطلبي نوشتم اما الان آرشيو وبلاگ مسئله داره و منم واقعا وقت و حوصله پيدا كردن مطلب مربوط رو ندارم. اما مي خوام بدونم كجاي اين مسئله غيرعاديه و آيا هر روز هر كدام ما به نوعي با اين مريضي در بين دوستان و اقوام رو در رو نمي شيم؟ و تمام اين ها رو گفتم تا گفته باشم براي من كه در يك سال سه نفر از عزيزانم رو از دست دادم زندگي اونقدر باارزش و عزيزه كه حاضر باشم لحظه لحظه عمرم رو واقعا زندگي كنم. و اونقدر زندگي رو دوست دارم و براش ارزش قائلم كه از مرگ گفتن تنها دليلي ست براي كشف زيبايي واقعي زندگي. و فكر مي كنم مرگ و زندگي اونقدر به همديگر و به من و به تمام ما نزديكند كه گفتني نيست. و اگر نوشته هاي من در مورد مرگ چس ناله هستن بذار چس ناله هاي من اينجا باشند تا هميشه يادم بمونه كه از زندگي و مرگ ديگران چقدر خوشحال و چقدر رنجيده خاطر شده ام و با هر اتفاق ناخوش آيندي كه براي عزيزانم مي افته چقدر بيشتر به ارزش زندگي پي مي برم. اونقدر زياد كه شايد كمتر كسي بهش فكر كرده باشه و من از اين بابت ناراحت نيستم. چون اين شانس رو داشتم كه با از دست دادن، معني واقعي ِ داشتن رو بفهمم و اين اصلا كم چيزي نيست. اميدوارم كساني هم كه چشم و گوش باطن دارن عشق به زندگي رو در ميان چس ناله هاي مرگ من ببينن و باور كنن و زندگي رو پاس بدارن
تمام
اول اينكه من با دير به دير نوشتن وبلاگ بهترين دليل رو مي تونم ارائه بدم كه واقعا وقت وبلاگ نوشتن ندارم. ممكنه خيلي اتفاقات مهم در زندگيم بيافتن اما واقعا انقدر كارم زياد شده اين روزها كه فرصتي براي نوشتن همون ها هم نيست چه برسه به مطلب سورئال كه نياز به تمركز زيادي داره. دوم اينكه تا به حال به خاطر ندارم اينجا در تمام اين 6 سال مطلبي سورئال نوشته باشم يا از تخيلم استفاده كرده باشم. منكر اون نوع نوشتن نيستم اما هميشه مطالبم حس هاي واقعي برگرفته از لحظات واقعي بوده و هست. سوم اينكه من حق دارم به اندازه كافي از دست خواننده به ظاهر علاقمندي كه با هر مطلب بايد براش توضيح بدم چرا اون رو نوشتم خسته بشم خصوصا اين كه ايشون با ادعاي علاقه اي كه نسبت به نوشته هاي من مي كنن اونقدر درك نمي كنن كه فرق مطلب شوخي رو با جدي بدونن. و در واقع كسي كه هنگام مرگ پدرتون تماس مي گيره و مي پرسه آيا اين خبر واقعيه يا نه و فكر مي كنه مي توني اونقدر احمق باشي كه بخواي همچين شوخي زشتي بكني به اندازه كافي پتانسيل عصبي شدن رو در ذهن آدم ايجاد مي كنه. چهارم اين كه اين دوست من يك دوست قديمي است كه با اين كه هيچ لازم نمي دونم توضيحي بدم بايد بگم سالهاست با بيماري سرطان دست و پنجه نرم مي كنه و قبلا هم يادم مي آد كه در موردش مطلبي نوشتم اما الان آرشيو وبلاگ مسئله داره و منم واقعا وقت و حوصله پيدا كردن مطلب مربوط رو ندارم. اما مي خوام بدونم كجاي اين مسئله غيرعاديه و آيا هر روز هر كدام ما به نوعي با اين مريضي در بين دوستان و اقوام رو در رو نمي شيم؟ و تمام اين ها رو گفتم تا گفته باشم براي من كه در يك سال سه نفر از عزيزانم رو از دست دادم زندگي اونقدر باارزش و عزيزه كه حاضر باشم لحظه لحظه عمرم رو واقعا زندگي كنم. و اونقدر زندگي رو دوست دارم و براش ارزش قائلم كه از مرگ گفتن تنها دليلي ست براي كشف زيبايي واقعي زندگي. و فكر مي كنم مرگ و زندگي اونقدر به همديگر و به من و به تمام ما نزديكند كه گفتني نيست. و اگر نوشته هاي من در مورد مرگ چس ناله هستن بذار چس ناله هاي من اينجا باشند تا هميشه يادم بمونه كه از زندگي و مرگ ديگران چقدر خوشحال و چقدر رنجيده خاطر شده ام و با هر اتفاق ناخوش آيندي كه براي عزيزانم مي افته چقدر بيشتر به ارزش زندگي پي مي برم. اونقدر زياد كه شايد كمتر كسي بهش فكر كرده باشه و من از اين بابت ناراحت نيستم. چون اين شانس رو داشتم كه با از دست دادن، معني واقعي ِ داشتن رو بفهمم و اين اصلا كم چيزي نيست. اميدوارم كساني هم كه چشم و گوش باطن دارن عشق به زندگي رو در ميان چس ناله هاي مرگ من ببينن و باور كنن و زندگي رو پاس بدارن
تمام
10 comments:
:خانم محترم
با خواندن آخرین پست شما این امر به خواننده بی طرف مجتبح می شود که شما تا چه حد بدنبال فرصت برای اثبات منزه بودنتان از افراد پلیدی به مانند من که دقیقا بدلیل تشویش ذهنی شما آن سئوال به ظاهر مسخره را که این همه برای اثبات حقانیت خود سنگ واقع بینی را به سینه مبارکتان زده ایدرا با احرام از شما پرسیده اند و شما چون درخود درگیر هستیدسوال من را به کوته نظری مخاطب و کنترل نکردن اعصابتان را به زیرکی تمام متصل به خاطرات بد بیماری این و آن متصل کردن و بی ادبی و شقاوت خود را امری کاملا عادی و پیش پا افتاده که بایستی در مقابل هرسوال بی جایی که به مزاق شما خوش نیاید بایستی بدون در نظرگرفتن سابقه دوستی و مراودات چندین و چند ساله و ابراز ارادات دو طرف بایستی گوشی تلفن را بروی ایشان قطع نمود و بهد هم با بی شرمی هرچه تمام تر این پست حق به جاتب را نگاشت ای هم دلان و فرهیختگان مراقب خود باشید که فردا نوبت خانه تکانی شماست :
بقول شاعر بزرگوار
هردم از این باغ بری می رسد
تازه تر از تازه تری میرسد
اگر بتوان برای وقاحت حدی گذاشت شما رتبه اول را دارید دوست من!
وفــا
من هیچوقت نفهمیدم چرا بعضی دیوونه کامنت گذاشتنند
AHOO SAYS:
Mother, do you think theyll drop the bomb?
Mother, do you think theyll like this song?
Mother, do you think theyll try to break my balls?
Ooooowaa mother, should I build a wall?
Mother, should I run for president?
Mother, should I trust the government?
Mother, will they put me in the firing line?
Ooooowaa is it just a waste of time?
Hush, my baby. baby, dont you cry.
Mommas gonna make all of your nightmares come true.
Mommas gonna put all of her fears into you.
Mommas gonna keep you right here under her wing.
She wont let you fly, but she might let you sing.
Mommas gonna keep baby cozy and warm.
Oooo babe.
Oooo babe.
Ooo babe, of course mommas gonna help build a wall.
Mother, do you think shes good enough,
For me?
Mother, do you think shes dangerous,
To me?
Mother will she tear your little boy apart?
Ooooowaa mother, will she break my heart?
Hush, my baby. baby, dont you cry.
Mommas gonna check out all your girlfriends for you.
Momma wont let anyone dirty get through.
Mommas gonna wait up until you get in.
Momma will always find out where youve been.
Mommas gonna keep baby healthy and clean.
Oooo babe.
Oooo babe.
Ooo babe, youll always be baby to me.
Mother, did it need to be so high?
Pink Folyd
jenabe aghaye vafa
kheili zer mizani
آقای ناشناس بانوی ناشناس
لابد خودتان هم به مانند این عزیز از دست رفته اهل مسامحه و به دور از تعامل هستید که آن واژه ناشایست را به کار می برید . برایتان دهانی پاک و مخی پوک ارزو مندم
ارادتمند مهندس وفا مظاهری MSCD Eng
تهران - ایران
na baradare man
bande ahle daava nistam
dirooz dashtam haminjoori tooye internet gasht mizadam ke gozaram be webloge in aziz oftad. chand ta poste akhar ro khoondam va vaghean ehsase hamdardi kardam. khoda be in aziz sabr bede. baadesh nazaram be commente jenabe ali oftad. ba khodam goftam kodoom ensani mitoone baad az khoondane oon post chenin commenti bezare. In khanom dare ba hamoon be ghole khodesh chand nafar hamdardi mikone. Man kamelan mifahmam ke che hali dare chon man ham azizani ro az dast dadam. motmaennam baghie khanande ha ham dark mikonan. shoma age ghodrate darket enghadr payine hich haghi nadari ke dele in khanoomo beshkooni. Jaye shoma tooye in weblog nist. vaghean baratoon moteassefam.
Anonymous فوضولی موقوف
نیو مده زود خودمونی شدی
این اختلافی است بین و من و دوست قدیمی ام به کسی هم مربوط نیست ما خودمان به زودی این اختلاف را حل و فصل می کنیم. شما غزیزان جان هم به جای دل سوزی های ناشیانه بهتر است به پر کردن بازیچه های مختلفی که این روز ها رسم است مانند پر کردن فرم خانوار و در اوقات فراقتتان هم به سر زدن به وب لاگ های ناشناس و گذاشتن این پیام که وب لاگتان را دیدم عالیست به وب لاگ من هم سری بزنید
ب پ ر د ا ز ی د
زت ز ی ا د
مهندس وفــــا م
MSCD
تهران ایران
سلام دوست قدیمی (-: نبینم دلگیر و غمگین باشی خانوم
درود - همین غم شما بود که هر از گاهی من را به اینجا می کشاند چون فکر می کردم شاید بتوانم ذره ای همدردی یا دلداری تان بدهم بهر حال سلیقه ها متفاوت است و امیدوارم زین پس غم و قصه ای سراغت نیاد و همیشه به همراه کوچولوی نازت شاد باشی
درود - انسان در دنیای مجازی تعلقاتی دارد که نمی تواند از آن دل بکند مثل همین دنیای فانی که سیری ناپذیر است - گرچه نمی آیی اما صدای پایت را می شنوم و این یعنی که هستی - پاینده باشی
notary.persianblog.ir
Post a Comment