دوستي ها با هم متفاوتند.گرچه همه در تبادل محبت مشتركند اما مرز دارند.بعضي دوستي ها خارج از دنياي اينترنت و حقيقي هستند.همه چيز وجود خارجي دارد .. بعضي دوستي ها مختص دنياي مجازي هستند.در همين دنياي مجازي شكل مي گيرند.حتي گاهي خيلي هم خوب پيش مي روند.مثل دوستي هاي وبلاگي.دوستان از حال هم مي پرسند.براي هم نگران مي شوند.با هم همدردي مي كنند.از غم هم ناراحت مي شوند و از شادي هم خوشحال.مسنجر را كه باز مي كني پيغامهايشان را مي خواني انگار انرژي مي گيري .. خوب تا همين جا خيلي خوب است.حتي اگر فقط در اين دنياي مجازي باشد اما باز هم خوب است.تنهايي آدم پر مي شود. البته بعدي از آن.نه همه اش ..
بعضي از دوستي هاي اينترنتي پاي خود را به دنياي واقعي باز مي كنند.اين ديگر بسته به خواست دو دوست است.اما بحث من اين نيست.مي خواهم از دوستي هايي حرف بزنم كه در آنها يكي از دو نفر دوست دارد ارتباط را به دنياي واقعي بكشاند و آن يكي نه ..
تا وقتي كه ارتباط مجازيست اين سيل محبت است كه روان است.پيغام.ايميل.كارت.همدردي.تشويق.تبريك.تسليت.
اما وقتي يك طرف متوجه مي شود كه طرف ديگر (به هر دليلي كه برايش موجه است) قصد ندارد كه رابطه را بسط دهد همه چيز عوض مي شود. ديگر خبري از توجهات گذشته نيست ! حتي كار به دلخوري و قهر هاي مجازي هم مي كشد! اينجاست كه آدم مي ماند دم خروس را باور كند يا قسم روباه را ..
كاش در دوستي ها قبل از هر چيز به حريم خصوصي همديگر احترام مي گذاشتيم و به خواست طرف مقابل هم همينطور. كاش با شنيدن يك جواب "نه" طنابهايي را كه ماهها طنيده ايم پاره نمي كرديم حتي اگر اتصالشان فقط در همين دنياي مجازي باشد ..
13 comments:
سلام وبلاگ حيلي باحالي داري ولي حيف که از عکس استفاده نکردي آخه يه عکس مي تونه يه دنيا مفهوم رو برسونه . درسته که اين کار تو پرشين بلاگ سخته ولي من يه راه حل برات دارم کافيه به آدرس URL مراجعه کني و طبق راهنمايي اونجا عمل کني اگه مشکلي داشتي بهم ميل بزن اگرم موفق شدی يه ميل بهم بزني ممنون ميشم.فعلا قربانت
به چيز جالب دنيای مجازی اينه که توی اين دنيا ما چيزی هستيم که می خواهيم باشيم. يعنی اينکه وقتی تو اين دنيا دو نفر با هم دوست می شن با تصويری که از خودشون برای ديگری ساختن دارن دوست می شن و نفر مقابل هم خصوصیاتی رو که نمیشه به صورت مجازی فهمید خودش برای طرف مقابلش درست می کنه. حالا وقتی که اين دوتا دوست تو دنيای واقعی به هم می رسن اوضاع خيلی فرق می کنه. مثال سادش تصوير ذهنی ای هست که از طرف مقابل برای خودمون درست می کنيم مثل قيافه و قد و وزن اينا. با اولين برخورد اين تصوير به هم ميريزه.
اين ساده ترين اتفاق هستش. باقيش رو هم ميشه از راه رفتن طرف مقابل شروع کرد و تا هرجا که بشه مثال آورد.
خلاصش اينه که مواردی که باعث دوستی در اين دنيای مجازی ميشن ربط خيلی کمی به موضوعاتی دارن که علت دوستی تو دنيای واقعی هستند.
نتيجه گيری اخلاقيشم اينه که موافقم!
حرفهایت بر دل مینشیند زیبا حرف میزنی و قشنگ مینویسی دنیای خوشی ها و عشقهایمان همه و همه دنیای مجازی است اصلا این دوستی ها و مهربانی ها در دنیای مجازی شکل میگیرد امید وارمان میکند نا امید مان میکند اصلا میدانی جرا وقتی میخواهی یک رویای قشنگ را ببینی چشمایت را میبندی وقتی میخواهی یک دوست خوب راتصور کنی چشمهایت را میبندی .........اصلا چیزهای خوب قابل دیدن نیستند تمام ما در دنیای مجازی خیلی خوبیم و گرنه واقعیتهای امروز فرصت زندگی را از ما میگیرد اما من خود هر گز نخواستم در این دنیای مجازی چیزی جز واقعیت خود باشم دنیای واقعیت ومجازی من یکی است تو هم سعی کن در این دنیای مجازی واقعی باشی دوستی های مجازی فقط بدرد دنیای مجازی میخورد
ببخش که زیادی گفتم اما هر چه هست قشنگ و زیبا مینویسی که نشان از قلب پاک و مهربانت دارد باز هم نوشته هایت را خواهم خواند و مطمئن هستم لذت بخش خواهد بود موفق باشی
چه بد !
سلام من اگر سر نزدم سر كار بودم و اميدوارم مخاطب كلام من نباشم و با ور كن خيلي براي من عزيز تر از اين حرفايي بابا تا وقت باشه اول وبلاگ تو را چك مي كنم اما از آنجا كه من توي دوست هم شانس ندارم مطمئنم مخاطبت من نيستم !!!!!!
منم موافق خواست دو طرف هستم. بشرطها و شروطها. اهلی کردن ديگران مسئوليت داره. وقتی از يه حد مجازی تو دنيای مجازی پاتو فراتر بذاری يعنی داری پيش بينی يه دنيای حقيقی رو ميکنی! و گرنه فکر کن خودت اون يه نفری بودی که ميخواستی کسی رو ملاقات کنی و اون نميخواست . خب سر خورده ميشدی و فکر ميکردی که به بازی گرفته شدی ميدونی مثل چی ميمونه؟ مثل بوسيدن از روی شيشه! لطفی نداره هر چند گاهی بغير از بوسيدن از روی شيشه چاره ای نيست . مثل زندان! ولی چرا ما گاهی دور خودمون پيله هايی داريم که نامرئی هستند . اگه نميخواييم کسی رو ببينيم بهش اجازه نديم از يه حد بيشتر بهمون نزديک بشه. خط کشی بعضی جاها کار ها رو راحت تر ميکنه و حدود رو مشخص تر.
شاد باشی
سلام ، در دنيا و روابط مجازی ، بايد به طناب ها و دوستی ها و همه و همه چیز نگاه مجازی داشت . اونوقت شايد بشه راحت تر همه چيز را هضم مجازی کرد .
چرا ديگه پيش من نميای
ياد پاره ای٬ در کنار جوي
ahooye aziz hamine ke hast ... baraaye hamin migan haghighat talkhe ...hataa age az noe majaazish baashe .. dar zemn oflinei az to nagereftam .. fardaa shab baahaat tamaas migiram
خط و خطوط قرمز و سرخ توی نت و عالم مجازی هميشه خود آدمه و نه ديگری. اين خاصيته سايبر اسپيسه. به همين خاطر هميشه احساسات درونی آدما بويژه ما ایرونی ها که کمتر می تونيم اين احساسات رو در عالم واقع ابراز کنيم تعيين کنندهس. ديگری در واقع در عالم نت وجود نداره. همه چيز در خود آدم خلاصه می شه.
آهو خانم سلام :
دوستی ها اعم از حقيقی و مجازی همانند خوابهای نيمروزند که بعد از بیداری انسان را آشفته می کنند و توقع را معنا می بخشند . شکلهاواندازه های توقع در هر دو طرف هست و اين به معنای آنست که هر يک از دو طرف بنحوی خود را محق می دانند .
( بختت سبز)
سلام .... اکثر دستیها یی که تو اینترنت بوجود می یاد شاید یه جورایی دروغ باشه .... یعنی یارو مثلا 30 سالشه میاد خودشو ۲۰ساله معرفی میکنه خوب معلومه که همچین شخصی حاضر نمیشه دوستیهای مجازی خو دشو به دنیای واقعی بیاره برای اینکه دستش رو میشه......یا یارو متاهله خودشو مجرد معرفی میکنه ....و از این جور دلایل ..... ولی من میگم آدم باید بین دوستیهای مجازی وواقعی خودش یک مرزی بذاره یعنی اون چیزی رو که از یک دوست واقعی انتظار داره از یک دوست مجازی انتظارنداشته باشه ....موفق وپیروز باشید
Post a Comment