خيلی خنده دار است. من از خانه نمی توانم وارد مديريت کاربری وبلاگم در پرشين بلاگ شوم ولی از جاهای ديگر چرا. يعنی از خانه اصلا نمی شود مطلب پست کرد. احتمالا اشکال از کامپيوترم است ولی نمی دانم از کجاش! .. به همه اينها اضافه کنيد درد بی حسی در برابر وبلاگ و نظرخواهی و ويزيتور را! .. تازه خنده دار تر اينجاست که در جريان اتفاقات ريز و درشت و مهيج و غيرمهيج زندگی ام هر روز بيشتر از روز قبل از اين وبلاگ بی نوا دور می شوم.مورد آخر خدائيش خيلی هم خنده دار نيست. دوست ندارم اينطوری باشد ولی هست. به هرحال تمام عوامل جوی و محيطی و فيزيولوژيکی و تکنولوژيکی! دست به دست هم داده اند تا اين وبلاگ ماهی يکبار آنهم به زور به روز شود. اين بود انشای من در مورد وبلاگ و وبلاگ نويسی. اميدوارم مورد توفيق درگاه الهی و امت شهيدپرور واقع شود.