کارمندان سازمانهای دولتی ساعت 9 می آیند سرکار، ساعت 13.00 می روند نماز. چون نماز و عبادتشان تا ساعت 13.45 طول می کشد بعدش دیگر وقت ندارند کار کنند. خوب حال هم ندارند چون روزه هستند. مستقیم می روند سوار سرویس های آماده جلوی در می شوند تا ببردشان خانه و خداحافظ. کارمندان شرکتهای خصوصی چشمشان کور می خواستند خصوصی نباشند. 8 می آیند سرکار. تا ساعت 17.00 قشنگ کار می کنند. بعدش اگر به خاطر هزار کار غیر قابل پیش بینی مجبور نشوند بیشتر بمانند، خودشان مثل بچه آدم می روند خانه.
ای هفت سالگی. چهره آبیت پیدا نیست!
2 comments:
ما چه کنیم که نه اینیم و نه آن؟
آقای داریوش خوش به حالتون!
Post a Comment