باده

باید مدام حواست باشد. کی دنده معکوس کنی. کی سبقت بگیری. حواست باشد به پشت. به جلو. به راست. به چپ. به کلاج. به دنده. باید حواست باشد به اول ماه. به آخر ماه. به ساعت کلاس دخترک. به موبایلش. به شماره ها. به اس ام اس ها. به قرص های مادر. باید حواست باشد به ساعت که زنگ بزند. خواب نمانی. دیر نرسی. باید حواست باشد به کلمات، به معانی. درست بنویسی. فعل را کجای جمله بگذاری. با ویرگول و کاما چه کنی. دو جمله را چطور یکی کنی. از میان ده معنی، کدام را کجا بکار ببری. باید حواست باشد مدام که قطع نشوی. هیچ کجا هیچ چیزی اشتباه نشود. ایراد پیدا نکند. باید حواست باشد به ساعت، به روز، به ماه، به سال، به سالمرگ، به تولد، باید حواست باشد کجا چه بگویی. اشتباه نشود. لبخند بزنی. اخم نکنی. بی حوصله نباشی. آدم نشان بدهی. باید حواست باشد از کجا بپیچی که توی ترافیک نیافتی. از کجا بروی که جلوت نپیچند.
کاش بودی. کاش بودی و کمی همه این ها را برمیداشتم و می گذاشتم زمین. چون تو بودی. کاش بودی و من چشمانم را می بستم و سرم را تکیه می دادم عقب و دمی به هیچ چیز فکر نمی کردم. خیالم راحت بود که گم نمی شویم. که حتی اگر هم گم شویم، تو هستی. هستی که پیدایمان کنی.