کریم کیه؟

میدانی باز دوست دارم بنوسم تا تو بخوانی. مثل آن روزهای بهاری شش سال پیش که صبح به صبح بیدار می شدی و توی آرامش ملس صبحگاهی خانه می خواندی مرا. آن روزها که از توی آن اتاق دنج طبقه دوم ساختمان کوچه یازدهم یکی از بهترین خیابانهای تهران برایت می نوشتم و حالا شش سال گذشته. گذشته و ما انگار دوباره برگشتیم به روزهای اول. من ده قدم بالاتر توی همان خیابان دوباره دارم برایت می نوسم تا بخوانی و کسی چه می داند شاید تو هم صبح به صبح می خوانی دوباره مرا.

یادت هست آن روزی که مطلب "با یاکریم پشت پنجره" را نوشته بودم؟ تو خواندی و به من زنگ زدی و در حالی که سعی می کردی خونسردی خودت را حفظ کنی پرسیدی:

" کریم کیه"؟!