Mar 29, 2010

از روزمرگی ها

پریروز رفتم موهایم را فر کردم. پریروز زیر باران بهار تهران هم کلی رانندگی کردم. تنهایی. آهنگهای خودم را گوش کردم. خیابانها را این روزها باید غنیمت دانست. چیزی نمانده به زلزله. دیروز بستنی وانیل فرانسوی را برای اولین بار تست کردم. بستنی با تکه های ریز کیک داخلش. خیلی خوب بود. امروز کلی صورتحسابهای رسیده صادرات و واردات آخر سال را چک کردم و فرستادم مالی. یک اس ام اس خاص برای یک آدم خاص زدم. بعد از ظهر چند مهمان خیلی قدیمی داریم. از آنها که وقتی دختر کوچکی بودم دیدمشان. اینطور که پیش می رود می روم ببینمشان. همکارم گفت یک نمایش دیده که کلی خندیده. هیچوقت دیدن اینجور نمایش ها نرفته ام. اما تصمیم گرفتم دخترک را ببرم تماشایش. شاید با هم کلی بخندیم. بهتر است بخندیم. به ریش این دنیای مسخره مسخره مسخره.  

2 comments:

محمد said...

اولین باره که می خونمت... پست قبلی ت (در اندرون من خسته دل) سبک جالبی داشت... یاد رمان های دهه 50 افتادم... خیلی این سبک نوشتاری رو دوست دارم.. جملات کوتاه بی مکث و پرمعنی... دوباره برمیگردم

هامون said...

موهای فر،در باد...لبخند و لبخند و دلتنگی...

Free counter and web stats