از آن زمان كه آرزو چو نقشي از سراب شد

تمام جستجوي دل سوال بي جواب شد.

نرفته كام تشنه اي به جستجوي چشمه ها

خطوط نقش زندگي چو نقشه اي بر آب شد.

چه سينه سوز ها خورد كه خفته بر لبان ما

هزار گفتني به لب اسير پيچ و تاب شد.

نه شور عارفانه اي نه شوق شاعرانه اي

قرار عاشقانه هم شتاب در شتاب شد.

نه فرصت شكايتي نه قصه و روايتي

تمام جلوه هاي جان چو آرزو به خواب شد.

نگاه منتظر به در نشست و عمر شد به سر

نيامدي به خود دگر كه دوره شباب،شد.