از وبلاگ lafemmefini
يه روز يكي به من گفت زندگي مثل دو تا ديوار موازي طولانيه و تو ميون اين دو تا دبوار محبوسي و بايد تا آخر راه رو بري.يه گوي بزرگ با سرعت زياد داره مي چرخه و به سوي تو مياد. بايد بدوي تا گوي به تو نرسه.اگه برسه زيرش له مي شي.هر چي تند تر بدوي فرصت بيشتري واسه استراحت داري.واسه اين كه بايستي نفسي تازه كني تا بتوني دوباره شروع كني به دويدن.ولي نمي توني براي هميشه بايستي.وا بدي زير گوي له مي شي.چاره اي نيست. بايد دويد.
بايد...
11 comments:
سلام متن قشنگی بود بايد دويد به من سر بزن تا بعد
تو رو خدا وقتي مياين اينجا به من نگين به منم سر بزن! من به اين جمله حساسيت پيدا كردم! برعكس نتيجه مي ده.حالا از من گفتن بود !!
salam
اهو خانم خواهش می کنم پیغام منو که در روز یکشنبه برات نوشتم را بخوان و جواب بده مرسی
سلام. خوبی؟ خيلی جالب بود.تونستی بيا اونورا...
گفتم که باید کوچ کرد. اینبار مجبورم چون باز نمی شه.
سلام... سال نو مبارک... وبلاگ جالبی داری ... به من هم سر بزن.( اگه دوست داشتی منو بلينک !)...خدايا! تو عاشق نبودی و شايد ندانی چه اندازه تلخ است که عاشق بماند و دلبر بميرد !!!!
سلام سال نو مبارک
وبلاگ جالبی داشتيد به من هم سر بزنيد خ.شحال می شوم.
موفق باشيد.
سلام اهو ولی اين دويدن هميشگی نمی تواند که گاها مشگلی را حل کند گاهی ايستادن و تامل لازم است
http://usereno.persianblog.ir/
سلامی ديگر ... بهتره تا جایی که می شه بدویم ... اول به این خاطر که درک کنيم ضربان قلب فقط ۷۲ بار در دقيقه نمی زنه و توان بیشتر زدن رو هم داره ... دوم اين که گوی محترم شما پيش از موعد مقرر ؛ ما رو له نکنه ... موقعش که رسيد مخالفتی با له شدن ندارم ... چون می دونم کسانی هستند که جور منو بکشن و به دويدن ادامه بدن ... کسی که می تونه بدوه ولی می ایسته و نظاره می کنه نباید توقع گرفتن جام قهرمانی رو داشته باشه ... جام قهرمانی رو به تماشاگرایی که تو استادیوم نشستن و مسابقه رو تماشا می کنن نمی دن ...
Post a Comment